Grupa chorób znanych jako zaburzenia neurodegeneracyjne obejmuje te, które powodują postępującą utratę funkcji lub struktury neuronów lub komórek nerwowych w mózgu lub rdzeniu kręgowym. Powoduje to postępującą degenerację i śmierć komórek nerwowych, co może prowadzić do problemów z poruszaniem się (ataksja), lub funkcjonowaniem umysłowym (demencja). Zaburzenia te charakteryzują się jako standardowy proces patologiczny, który obejmuje zapalenie, stres oksydacyjny, nieprawidłowe zubożenie lub nieodpowiednią syntezę neuroprzekaźników oraz mutacje genetyczne. Powoduje to uszkodzenie syntezy białek i przedwczesną śmierć. Powoduje to nieprawidłowe zlepianie się białek w mózgu i rdzeniu kręgowym.
Symptomy
Objawy te mogą pomóc w identyfikacji konkretnych chorób. Zaburzenia poznawcze charakteryzują się utratą pamięci, upośledzeniem rozumowania, planowania, języka, postrzegania i zmianami w zachowaniu. W wyniku choroby powstają fibrylarne zbitki nieprawidłowo b białka amyloidowego zwane blaszkami starczymi. Powoduje to degenerację i rażący zanik różnych części mózgu, w tym kory skroniowej i ciemieniowej, kory czołowej i lingulatu. PD jest postępującym i przewlekłym zaburzeniem ruchowym, które powoduje powolne ruchy (bradykinezy), sztywność i drżenie spoczynkowe.
Ciała Lewy'ego odnoszą się do nieprawidłowego białka gromadzącego się, które powoduje śmierć komórek wytwarzających dopaminę w substantia nigra (region środkowej części mózgu). Zarówno AD jak i PD są często związane z zaawansowanym wiekiem. HD jest zaburzeniem dziedziczonym w sposób autosomalny dominujący, które powoduje ruchy mimowolne, demencję i zmiany zachowania. Zwoje podstawy, kora czołowa i skroniowa są dotknięte utratą neuronów. Jądra podwzgórzowe przekazują sygnały kontrolne do ciała modzelowatego, które inicjuje i modyfikuje ruch.
Słabe sygnały
Słabe sygnały skutkują zmniejszeniem inicjacji i modulacji ruchu, dlatego w HD występuje choreiforma (powtarzające się szybkie i szarpane ruchy). Neurony ruchowe są celem degeneracji w ALS. Neurony ruchowe są komórkami nerwowymi znajdującymi się w mózgu, pniu mózgu i rdzeniu kręgowym, które służą jako jednostki kontrolne i łącza komunikacyjne pomiędzy układem nerwowym a dobrowolnie wybranymi mięśniami. Neurony ruchowe zlokalizowane w mózgu nazywane są górnymi neuronami ruchowymi, natomiast te w rdzeniu kręgowym nazywane są dolnymi neuronami ruchowymi. ALS jest szybko postępującą chorobą neurologiczną, która dotyka zarówno dolnych, jak i górnych neuronów ruchowych.
Następuje utrata dobrowolnej kontroli nad rękami, nogami i mięśniami oddechowymi. Zanik mięśni, atrofia i zwiotczenie mogą powodować problemy z poruszaniem się, dysfagię, dyzartrię i spastyczność. Funkcje czuciowe i poznawcze są na ogół dobrze zachowane. Patologia ALS obejmuje agregaty białkowe, mutacje w genie kodującym antyoksydant dysmutazę ponadtlenkową 1(SOD 1), jak również mutacje w chromosomie 9. Mutacja najpierw wpływa na lokalne astrocyty, a następnie działa toksycznie na cały neuron ruchowy.
Zaburzenia neurologiczne
Ataksja to grupa zaburzeń neurologicznych, które powodują nieskoordynowane ruchy, nieprawidłowości w chodzie i brak koordynacji drobnych ruchów. Powoduje również trudności w mówieniu i połykaniu, zmęczenie, problemy poznawcze i nastrój, trudności w mówieniu i połykaniu. Rodzaje ataksji obejmują ataksję epizodyczną i idiopatyczną. Ataksja Freidricha może być opisana jako typ autosomalny recesywny. SCA jest autosomalnie dominującą móżdżkową formą ataksji. Istnieją podtypy 1, 2 i 3. SCA 7 jest nieco cięższym typem. Zaburzenia widzenia poprzedzają ataksję. Nie ma lekarstwa na zaburzenia neurodegeneracyjne.
Leczenie zachowawcze jest głównie wspomagające i objawowe. Witaminy i suplementy mogą być stosowane w celu zmniejszenia objawów lub spowolnienia postępu choroby. Fizjoterapia i terapia zajęciowa są stosowane w celu utrzymania napięcia i siły mięśni. Aby zmniejszyć lęk, wywołać sen i zmniejszyć ból i drgawki, zwiększyć przepływ krwi do mózgu i zrównoważyć neuroprzekaźniki, stosuje się leki. Terapie ajurwedyjskie mogą odgrywać znaczącą rolę w zarządzaniu i kontroli zaburzeń neurodegeneracyjnych.
Badania
Badania kliniczne i przedkliniczne wykazały, że leki ziołowe mogą być stosowane w celu poprawy neuroprotekcji i modulacji autoimmunologicznej, zmniejszenia stanu zapalnego w komórkach nerwowych oraz ochrony przed uszkodzeniem mitochondriów. Mają one również właściwości antyoksydacyjne. Kuracje ajurwedyjskie są bardzo skuteczne w poprawianiu odporności i odporności swoistej. Leki ajurwedyjskie wzmacniają układ nerwowy i wywołują immunomodulację w miejscach, w których istnieją dowody na uszkodzenia o podłożu immunologicznym. Leki ziołowe pomagają zmniejszyć nieprawidłową syntezę i agregację białek oraz usunąć nieprawidłowe złogi białkowe.
Leki te mogą również zmniejszyć zapalenie nerwów oraz naprawić i zmniejszyć demielinizację. Zabiegi ajurwedyjskie mogą poprawić siłę mięśni, ton i koordynację nerwowo-mięśniową. Pomagają również odbudować uszkodzone nerwy i uszkodzone lub dysfunkcyjne części mózgów. Mogą również modulować i powstrzymywać zaprogramowaną śmierć komórkową w komórkach nerwowych. Mogą również zmniejszyć i odwrócić dysfunkcję mitochondriów i mutacje genetyczne. Pomagają również zmniejszyć degenerację nerwów z powodu elementów dziedzicznych.
Medycyna ajurwedyjska
Medycyna ajurwedyjska jest obecnie stosowana w leczeniu zaburzeń neurodegeneracyjnych. Schematy leków są opracowywane bardziej klinicznie, aby leczyć upośledzenie funkcji. Takie podejście się opłaca: u pacjentów, którzy wcześniej nie byli w stanie odpowiedzieć na wszystkie leki, zaobserwowano znaczną poprawę. W niedalekiej przyszłości możliwe jest opracowanie terapii celowanych, które będą skierowane na konkretne obszary układu nerwowego i będą leczyć lub odwracać uszkodzenia. To przyspieszy leczenie i pomoże zidentyfikować jednolite podejścia do leczenia. Zmniejszy to wyniszczający wpływ tych chorób na osoby dotknięte chorobą i miejmy nadzieję, że doprowadzi do całkowitej remisji.
